دكتر هادي خانيكي در نشست نقد و بررسي كتاب «تفكر و سواد رسانه‌اي» كه ۲۴مهر۹۵ در دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران برگزار شد به بيان ديدگاه خويش درباره اين كتاب پرداخت.
رئيس انجمن ايراني مطالعات فرهنگي و ارتباطات با بيان اينكه آموزش و پرورش به مسئله نو و مهمي توجه كرده است، گفت: از آموزش و پرورش تشكر مي‌كنيم كه به مخاطب توجه كرده است، چرا كه اساس مسئله سواد رسانه‌اي اين است كه بايد مخاطب را جدي گرفت. حال اينكه موفق است يا نه بايد كارشناسان كار بررسي كنند اما از سويي نگران اين هستم كه توجه به سواد رسانه‌اي در ايران دچار عوام‌زدگي بشود و يا اينكه دچار عوام‌زدگي شده است بنابراين مسئله‌اي كه شايد بيش از همه مقوله‌هاي ارتباطاي امروز بر سر آن بحث است، اين است كه آيا اين بحث سواد رسانه‌اي به سمت رسانه‌شناسي مي‌رود يا به سمت رسانه‌هراسي. مقوله‌اي كه شايد بيش از همه مقوله‌هاي ارتباطي امروز بر سر آن بحث است اين است كه نه تنها هر نهاد دولتي بلكه هر شركتي به مسئله سواد رسانه‌اي مي‌پردازد اما اينكه آيا در اين بحث به سمت رسانه‌شناسي مي‌رويم يا به سمت رسانه هراسي، دو مسئله متفاوت است.
مدير گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايي با اشاره به نشستي كه پيرامون كتاب «تفكر و سواد رسانه‌اي» پيش از اين برگزار شده است و آنچه كه از آن استنباط كرده است، توضيح داد: دو ديدگاه در برابر هم قرار دارد؛ يك ديدگاه به متن كتاب «تفكر و سواد رسانه‌اي» برمي‌گردد كه در آن بعضي از مولفان معتقد بودند كه منتقدان وارد بحث خود كتاب نمي‌شوند و صرفا به پيرامون و حواشي آن مي‌پردازند. البته برخي ديگر هم به اين اشاره كرده‌اند كه در تهيه كتاب همه تمهيدات لازم ديده شده است و افرادي كه لازم بوده است از آن‌ها استفاده شده است. در حالي كه استفاده نشدن از صاحب‌نظران سواد رسانه‌اي در دانشگاه‌ها به معناي اينكه آن‌ها هم مي‌توانستند تأثيرگذار باشند، نبوده است و بعضا هم مطرح شده بود منتقدان اين كار بيشتر خلط مبحث بين نظام آموزشي و حتي نقد قدرت سياسي با نقد كتاب و يا نقد خود موضوع سواد رسانه‌اي داشته‌اند. اين بدان معنا نيست كه كساني كه بر روي فرآيندها تمركز پيدا مي‌كنند، متن كتاب را نخوانده‌اند يا نديده‌اند بلكه معتقد هستند كه دليل آنچه به متن درسي تبديل مي‌شود و آموزش داده مي‌شود و در نهايت نتايج‌اش دنبال مي‌شود، تأليف كتاب يكي از حلقه‌هاي آن است. در واقع حلقه‌هاي ديگري هم وجود دارد كه پيش از تأليف چگونگي مشاركت جامعه يا چگونگي مشاركت آموزش، دانش‌آموزان و معلمان را هم دربرمي‌گيرد، بنابراين هنوز زود است براي اينكه قضاوت كنيم كدام يك از دو ديدگاه را انتخاب كنيم.
